Maliban sa pangalan ng matatag at matatag na Panginoon, walang ibang gawa ang matuwid. Maliban sa panalangin at pagsamba kay Master Lord, walang saysay ang pagsamba sa mga diyos/diyosa. Walang kabanalan ang higit sa katotohanan at ang pagsusuot ng sagradong sinulid na walang moralidad ay walang saysay.
Nang walang pagkuha ng pagsisimula mula sa isang Tunay na Guru, walang kaalaman ang kapaki-pakinabang. Walang pagmumuni-muni ang kapaki-pakinabang maliban sa Tunay na Guru. Walang pagsamba ang may halaga kung hindi pag-ibig, o anumang pananaw na ipinahayag ay maaaring mag-anyaya ng paggalang.
Kung walang pasensya at kasiyahan, hindi mabubuhay ang kapayapaan. Walang tunay na kapayapaan at kaginhawaan ang makakamit nang hindi nakakakuha ng isang estado ng equipoise. Katulad nito, walang pag-ibig ang maaaring maging matatag kung walang pagsasama ng salita at isip (kamalayan).
Kung walang pagsasaalang-alang sa Kanyang pangalan, hindi maitatag ng isang tao ang pananampalataya sa puso at kung wala ang banal na kongregasyon ng mga banal at banal na tao, hindi posible ang pagkalubog sa pangalan ng Panginoon. (215)