Kailan mapapahiran ng banal na alabok ng mga paa ng Tunay na Guru ang aking noo at kailan ko ba makikita ng sarili kong mga mata ang maamo at maawaing mukha ng Tunay na Guru?
Kailan ko maririnig ang matamis na mala-ambrosial at nagbibigay ng elixir na salita ng aking Tunay na Guru sa aking sariling mga tainga? Kailan ako makakagawa ng isang mapagpakumbabang pagsusumamo ng aking paghihirap sa aking sariling dila sa harap niya?
Kailan kaya ako makakapatong na parang isang tungkod sa harap ng aking Tunay na Guru at saludo sa kanya ng nakahalukipkip ang mga kamay? Kailan ko magagawa ang aking mga paa sa pag-ikot ng aking Tunay na Guru?
Ang Tunay na Guru na siyang hayag ng Panginoon, pinagkalooban ng kaalaman, pagmumuni-muni, tagapagbigay ng kaligtasan at tagapagtaguyod ng buhay kailan ko Siya makikilala nang malinaw sa pamamagitan ng aking mapagmahal na pagsamba? (Bhai Gurdas Ii ay nagpapahayag ng kanyang sakit ng paghihiwalay mula sa hi