Napagtanto ng pinagpala ng Guru na Sikh ang unibersal na presensya ng Diyos sa pamamagitan ng kabuuang kabutihan at kabaitan ng kumpletong Guru na pagpapakita ng Kataas-taasang Diyos.
Sa pamamagitan ng pagsipsip ng isip sa anyo ng Tunay na Guru at pagmumuni-muni sa mga turo ni Guru, inilalagay ng Sikh ang Diyos sa kanyang puso na isa at naroroon sa lahat.
Sa pamamagitan ng pag-iingat sa paningin ng mga mata sa sulyap kay Satguru at pag-tune ng mga tainga sa tunog ng mga pananalita ni Guru, ang isang masunurin at tapat na Sikh ay itinuring Siya bilang tagapagsalita, tagapakinig at tagamasid.
Ang Diyos na siyang dahilan ng nakikita at di-nakikitang kalawakan, na naglalaro ng mundo bilang isang tagapalabas at kasangkapan, ang isipan ng isang tapat na Sikh ng Guru ay nalilibang sa mga salita at turo ng Guru. (99)