Kung paanong ang isang higanteng elepante ay nagpapatrumpeta, pumapatay ng mga tao at nagtatapon ng alikabok sa kanyang sarili, siya ay kilala bilang malusog (Ang mga lasing sa kanilang kayabangan, malupit o sumisipa ng alikabok ay mabuti ayon sa mundo).
Tulad ng isang loro sa isang hawla na nakikinig sa pag-uusap ng iba at kinokopya sila. Ang mga nakikinig at nakakakita sa kanya, ay naniniwala na siya ay napakatalino at may kaalaman. Nararapat siyang manirahan sa palasyo ng hari. (Sa mundo, siya na nagsasalita ng marami ay isang matalinong tao).
Sa katulad na paraan ang isang tao ay nasisiyahan at nalululong sa kanyang sarili sa hindi mabilang na materyalistikong kasiyahan at nakagawa ng mga kasalanan. Ang tawag sa kanya ng mga tao ay masaya at komportable. (Sa mata ng mundo, ang mga materyal na bagay ay paraan ng kaligayahan at kaginhawaan).
Ang pang-unawa ng mangmang sa mundo ay salungat (sa katotohanan ng mga salita ni Guru). Sinisiraan ng mundo ang mga disiplinado, tapat, kontento at pinakamataas. (526)