Ang pangitain ng Panginoon ay lampas sa kaalaman ng anim na pilosopiya (ng Hinduismo). Ang pangitaing iyon ay kahanga-hanga at kahanga-hanga. Namangha ang isa sa nakikita nito. Ngunit ang kahanga-hangang tanawing iyon ay lampas sa kakayahan ng mga matang ito na nakikita lamang sa labas.
Ang anyo ng banal na salita ng Panginoon ay lampas sa pananalita at wika. Ito ay lubhang kahanga-hanga. Kahit na ang isang paglalarawan na ginawa at narinig gamit ang mga tainga ay may kakayahang magpadala ng isa sa kawalan ng ulirat.
Para sa Kanyang pangitain, ang pag-ibig sa elixir ng Naam na may pagmamahal ay higit sa makamundong panlasa. Ito ay talagang kakaiba. Napapagod ang dila sa paulit-ulit na pagpupugay sa Kanya at pagsasabing-Ikaw ay walang katapusan! Ikaw ay walang hanggan.
Walang sinuman ang makakarating sa nakatago at patent na mga katangian ng Transcendental at Immanent na Diyos na kumpleto sa parehong anyo: Ang kumpleto at ganap na Diyos ang pinagmumulan ng lahat ng nakikita at hindi nakikitang kosmos. (153)