Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Pahina - 419


ਜੈਸੇ ਘਾਉ ਘਾਇਲ ਕੋ ਜਤਨ ਕੈ ਨੀਕੋ ਹੋਤ ਪੀਰ ਮਿਟਿ ਜਾਇ ਲੀਕ ਮਿਟਤ ਨ ਪੇਖੀਐ ।
jaise ghaau ghaaeil ko jatan kai neeko hot peer mitt jaae leek mittat na pekheeai |

Kung paanong ang sugat ay gumagaling sa pamamagitan ng gamot at ang sakit ay nawawala rin, ngunit ang peklat ng sugat ay hindi nakikitang naglalaho.

ਜੈਸੇ ਫਾਟੇ ਅੰਬਰੋ ਸੀਆਇ ਪੁਨਿ ਓਢੀਅਤ ਨਾਗੋ ਤਉ ਨ ਹੋਇ ਤਊ ਥੇਗਰੀ ਪਰੇਖੀਐ ।
jaise faatte anbaro seeae pun odteeat naago tau na hoe taoo thegaree parekheeai |

Kung paanong ang isang punit na tela na natahi at isinuot ay hindi naghuhubad sa katawan ngunit ang tahi ng tahi ay kitang-kita at kitang-kita.

ਜੈਸੇ ਟੂਟੈ ਬਾਸਨੁ ਸਵਾਰ ਦੇਤ ਹੈ ਠਠੇਰੋ ਗਿਰਤ ਨ ਪਾਨੀ ਪੈ ਗਠੀਲੋ ਭੇਖ ਭੇਖੀਐ ।
jaise ttoottai baasan savaar det hai tthatthero girat na paanee pai gattheelo bhekh bhekheeai |

Kung paanong ang isang sirang kagamitan ay kinukumpuni ng panday-tanso at kahit ang tubig ay hindi tumutulo mula rito, ngunit ito ay inaayos ay nananatili.

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਚਰਨਿ ਬਿਮੁਖ ਦੁਖ ਦੇਖਿ ਪੁਨਿ ਸਰਨ ਗਹੇ ਪੁਨੀਤ ਪੈ ਕਲੰਕੁ ਲੇਖ ਲੇਖੀਐ ।੪੧੯।
taise gur charan bimukh dukh dekh pun saran gahe puneet pai kalank lekh lekheeai |419|

Katulad nito, ang isang alagad na tumalikod sa mga banal na paa ng Tunay na Guru ay bumalik sa kanlungan ng Guru kapag naramdaman niya ang sakit ng kanyang mga aksyon. Bagama't napalaya na siya sa kanyang mga kasalanan at naging banal, nananatili pa rin ang dungis ng kanyang pagtalikod. (419)