कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 419

ਜੈਸੇ ਘਾਉ ਘਾਇਲ ਕੋ ਜਤਨ ਕੈ ਨੀਕੋ ਹੋਤ ਪੀਰ ਮਿਟਿ ਜਾਇ ਲੀਕ ਮਿਟਤ ਨ ਪੇਖੀਐ ।

जैसे घाउ घाइल को जतन कै नीको होत पीर मिटि जाइ लीक मिटत न पेखीऐ ।

जशी जखम औषधाने बरी होते आणि वेदनाही नाहीशा होतात, पण जखमेचे डाग कधीच नाहीसे होताना दिसत नाहीत.

ਜੈਸੇ ਫਾਟੇ ਅੰਬਰੋ ਸੀਆਇ ਪੁਨਿ ਓਢੀਅਤ ਨਾਗੋ ਤਉ ਨ ਹੋਇ ਤਊ ਥੇਗਰੀ ਪਰੇਖੀਐ ।

जैसे फाटे अंबरो सीआइ पुनि ओढीअत नागो तउ न होइ तऊ थेगरी परेखीऐ ।

ज्याप्रमाणे फाटक्या कपड्याला शिवून घातल्याने शरीर मोकळे होत नाही तर शिलाईची शिवण दिसते आणि दिसायला लागते.

ਜੈਸੇ ਟੂਟੈ ਬਾਸਨੁ ਸਵਾਰ ਦੇਤ ਹੈ ਠਠੇਰੋ ਗਿਰਤ ਨ ਪਾਨੀ ਪੈ ਗਠੀਲੋ ਭੇਖ ਭੇਖੀਐ ।

जैसे टूटै बासनु सवार देत है ठठेरो गिरत न पानी पै गठीलो भेख भेखीऐ ।

ज्याप्रमाणे तुटलेले भांडे तांबेकार दुरुस्त करतात आणि त्यातून पाणीही गळत नाही, पण ते दुरुस्त होऊन राहते.

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਚਰਨਿ ਬਿਮੁਖ ਦੁਖ ਦੇਖਿ ਪੁਨਿ ਸਰਨ ਗਹੇ ਪੁਨੀਤ ਪੈ ਕਲੰਕੁ ਲੇਖ ਲੇਖੀਐ ।੪੧੯।

तैसे गुर चरनि बिमुख दुख देखि पुनि सरन गहे पुनीत पै कलंकु लेख लेखीऐ ।४१९।

त्याचप्रमाणे, जो शिष्य खऱ्या गुरूंच्या पावन चरणापासून दूर गेला आहे, तो जेव्हा त्याच्या कृतीचे दुःख अनुभवतो तेव्हा तो पुन्हा गुरूंच्या आश्रयाला येतो. जरी तो त्याच्या पापांपासून मुक्त झाला आणि धार्मिक बनला, तरीही त्याच्या धर्मत्यागाचा दोष कायम आहे. (४१९)

सूची (1 - 675)

Kabit Savaiye पान: 1 - 675