खरा परमेश्वर (सत्गुरु) सत्य आहे. त्याचे वचन सत्य आहे. त्याची पवित्र मंडळी सत्य आहे पण हे सत्य तेव्हाच कळते जेव्हा माणूस स्वतःला खऱ्या परमेश्वरासमोर (सतगुरु) सादर करतो.
त्याच्या दृष्टीचे चिंतन हे सत्य आहे. गुरूच्या वचनाशी चैतन्यचे मिलन हे सत्य आहे. गुरूंचा शिखांचा सहवास हे सत्य आहे पण हे सर्व सत्य आज्ञाधारक शीख बनूनच स्वीकारले जाऊ शकते.
खऱ्या गुरूंचे दर्शन हे परमेश्वराचे दर्शन आणि ध्यानासारखे असते. खऱ्या गुरूंचा उपदेश म्हणजे ईश्वरी ज्ञान होय. खऱ्या गुरूंची शिखांची मंडळी हे परमेश्वराचे निवासस्थान आहे. पण हे सत्य तेव्हाच कळू शकते जेव्हा प्रेम मनात वास करते.
खऱ्या परमेश्वराच्या शाश्वत आणि खरे नामाचे स्मरण म्हणजे खऱ्या गुरूंचे चिंतन आणि जाणीव. परंतु हे सर्व वासना आणि सांसारिक इच्छांपासून मुक्त झाल्यानंतर आणि आत्म्याला उच्च स्थानावर आणल्यानंतरच प्राप्त होऊ शकते. (१५१)