कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 14


ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਬਸਿ ਹੁਇ ਪਤੰਗ ਸੰਗਮ ਨ ਜਾਨੈ ਬਿਰਹ ਬਿਛੋਹ ਮੀਨ ਹੁਇ ਨ ਮਰਿ ਜਾਨੇ ਹੈ ।
प्रेम रस बसि हुइ पतंग संगम न जानै बिरह बिछोह मीन हुइ न मरि जाने है ।

माझ्या प्रिय प्रेयसीबरोबर एक होण्यासाठी, मी, एक कपटी प्रियकर, ज्याच्या प्रेमाचा ताबा घेतला नाही, त्याच्यापासून विभक्त होऊन कसे मरायचे हे मी माशांकडून शिकलो नाही, किंवा प्रेयसीच्या वियोगात कसे मरावे हे मी माशांकडून शिकलो नाही. .

ਦਰਸ ਧਿਆਨ ਜੋਤਿ ਮੈ ਨ ਹੁਇ ਜੋਤੀ ਸਰੂਪ ਚਰਨ ਬਿਮੁਖ ਹੋਇ ਪ੍ਰਾਨ ਠਹਰਾਨੇ ਹੈ ।
दरस धिआन जोति मै न हुइ जोती सरूप चरन बिमुख होइ प्रान ठहराने है ।

आणि इथे मी असा आहे जो माझ्या परमेश्वरात विलीन होण्याचा कोणताही प्रयत्न माझ्या हृदयात ठेवत नाही; आणि तरीही या सर्व संयमाने मी जिवंत आहे.

ਮਿਲਿ ਬਿਛਰਤ ਗਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਨ ਬਿਰਹ ਜਾਨੀ ਮੀਨ ਅਉ ਪਤੰਗ ਮੋਹਿ ਦੇਖਤ ਲਜਾਨੇ ਹੈ ।
मिलि बिछरत गति प्रेम न बिरह जानी मीन अउ पतंग मोहि देखत लजाने है ।

पतंग आणि ज्वाला किंवा मासे आणि पाण्याच्या बाबतीत जसे प्रेम आणि मृत्यूची तीव्रता मला समजली नाही, आणि म्हणून पतंग आणि मासे दोघांनाही माझी लाज वाटते; फसवे प्रेम.

ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧੰਨਿ ਹੈ ਤ੍ਰਿਗਦ ਜੋਨਿ ਕਪਟ ਸਨੇਹ ਦੇਹ ਨਰਕ ਨ ਮਾਨੇ ਹੈ ।੧੪।
मानस जनम ध्रिगु धंनि है त्रिगद जोनि कपट सनेह देह नरक न माने है ।१४।

एक फसवा मित्र असल्याने माझे मानवी जीवन भयंकर आहे, तर सरपटणारे प्राणी त्यांच्या पतंग आणि माशांसारख्या प्रियकरांवरील प्रेमासाठी कौतुकास पात्र आहेत. माझ्या फसव्या प्रेमामुळे मला नरकातही स्थान मिळणार नाही. (१४)