सतगुरुंचे उपदेश (नामाच्या आशीर्वादाच्या रूपात) हे स्वामी परमेश्वराचे संपूर्ण चिंतन, त्यांचे ज्ञान आणि संपूर्ण उपासना आहे.
जसे पाणी अनेक रंगांमध्ये मिसळते आणि एकसमान रंग प्राप्त करते, त्याचप्रमाणे गुरूंच्या उपदेशाचे पालन करणारा शिष्य भगवंताशी एकरूप होतो.
तत्त्वज्ञानी पाषाणाचा स्पर्श झाला की अनेक धातू सोन्याचे होतात, चंदनाच्या परिसरात उगवलेली झुडपे, झाडे यांचा सुगंध प्राप्त होतो, त्याचप्रमाणे गुरूंच्या उपदेशाचे पालन करणारा भक्त शुद्ध होतो आणि सत्कृत्यांचा सुगंध सर्वत्र पसरतो.
सर्वशक्तिमान परमेश्वराला प्रार्थना आणि विनवणी करून, एक ज्ञानी आणि तर्कवादी व्यक्ती गुरूंनी त्याच्यामध्ये बसवलेल्या पूर्ण श्रद्धा आणि भक्तीद्वारे सर्वव्यापी परमेश्वराच्या दिव्य तेजाचा तान आणि कापडाच्या तानेप्रमाणे आज्ञा देतो. (१३३)