कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 234


ਜੈਸੇ ਮਨੁ ਲਾਗਤ ਹੈ ਲੇਖਕ ਕੋ ਲੇਖੈ ਬਿਖੈ ਹਰਿ ਜਸੁ ਲਿਖਤ ਨ ਤੈਸੋ ਠਹਿਰਾਵਈ ।
जैसे मनु लागत है लेखक को लेखै बिखै हरि जसु लिखत न तैसो ठहिरावई ।

ज्याप्रमाणे लेखापालाचे मन सांसारिक व्यवहारांचा लेखाजोखा सांभाळण्यात आणि लिहिण्यात मग्न असते, त्याचप्रमाणे ते परमेश्वराचे पैलू लिहिण्याकडे लक्ष देत नाही.

ਜੈਸੇ ਮਨ ਬਨਜੁ ਬਿਉਹਾਰ ਕੇ ਬਿਥਾਰ ਬਿਖੈ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਅਵਗਾਹਨੁ ਨ ਭਾਵਈ ।
जैसे मन बनजु बिउहार के बिथार बिखै सबद सुरति अवगाहनु न भावई ।

मन व्यापार आणि व्यवसायात मग्न असल्याने भगवंताच्या नामस्मरणात मग्न राहणे आवडत नाही.

ਜੈਸੇ ਮਨੁ ਕਨਿਕ ਅਉ ਕਾਮਨੀ ਸਨੇਹ ਬਿਖੈ ਸਾਧਸੰਗ ਤੈਸੇ ਨੇਹੁ ਪਲ ਨ ਲਗਾਵਈ ।
जैसे मनु कनिक अउ कामनी सनेह बिखै साधसंग तैसे नेहु पल न लगावई ।

ज्याप्रमाणे पुरुषाला सोन्याचे आणि स्त्रीच्या प्रेमाने मोह होतो, त्याचप्रमाणे तो पवित्र पुरुषांच्या मंडळीसाठी क्षणभरही आपल्या अंत:करणात असे प्रेम दाखवत नाही.

ਮਾਇਆ ਬੰਧ ਧੰਧ ਬਿਖੈ ਆਵਧ ਬਿਹਾਇ ਜਾਇ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਹੀਨ ਪਾਛੈ ਪਛੁਤਾਵਈ ।੨੩੪।
माइआ बंध धंध बिखै आवध बिहाइ जाइ गुर उपदेस हीन पाछै पछुतावई ।२३४।

ऐहिक बंधने आणि व्यवहारात जीवन व्यतीत होते. खऱ्या गुरूंच्या शिकवणुकीचे आचरण आणि पालन न करणाऱ्या व्यक्तीला जेव्हा या जगातून जाण्याची वेळ जवळ येते तेव्हा पश्चात्ताप होतो. (२३४)