मागील जन्मांच्या कर्मामुळे थोर माणसे एकत्र येतात आणि ते खऱ्या गुरूशी एकरूप होण्यासाठी पवित्र मंडळीच्या रूपात सामील होतात. अशा रीतीने विवाहित असलेली अशी दासी आपल्या खऱ्या गुरूंचे संदेश इतरांकडून ऐकते आणि त्यांचे स्मरण करते.
जेव्हा परंपरेनुसार विवाह सोहळा केला जातो, म्हणजेच ती गुरूंद्वारे अभिषेक केली जाते आणि त्यांच्यात एक संमती स्थापित होते, तेव्हा तिचे मन सद्गुरूंच्या रूपात, रंगात, वेशभूषेत आणि आनंदात मग्न होते.
रात्री जेव्हा लोकांची झोपेची वेळ होते, तेव्हा परमेश्वराचा साधक दैवी शब्दांच्या ज्ञानाचा आश्रय घेतो आणि नामाच्या अभ्यासातून आत्मिक परमानंद प्राप्त करतो, परमेश्वराच्या पावन चरणांमध्ये एकरूप होतो.
अशाप्रकारे चिंतन करून ती (जीव स्त्री) ज्ञानाच्या सर्व पायऱ्या ओलांडते आणि प्रिय प्रियकराशी एकरूप होते आणि त्याच्या प्रेमळ आनंदाने प्रभावित होते, ती अद्भुत आणि अद्भुत आध्यात्मिक अवस्थेत मग्न होते. (२११)