कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 239


ਜੈਸੇ ਤਉ ਕੁਚੀਲ ਪਵਿਤ੍ਰਤਾ ਅਤੀਤ ਮਾਖੀ ਰਾਖੀ ਨ ਰਹਿਤ ਜਾਇ ਬੈਠੇ ਇਛਾਚਾਰੀ ਹੈ ।
जैसे तउ कुचील पवित्रता अतीत माखी राखी न रहित जाइ बैठे इछाचारी है ।

जशी घाणेरडी व दूषित माशी इकडे तिकडे आपल्या इच्छेनुसार बसते आणि वारंवार उडून गेल्यावरही थांबत नाही, त्याचप्रमाणे घाणेरडे व दुष्ट लोक पवित्र मंडळीत येऊन आपली इच्छा इतरांवर लादतात;

ਪੁਨਿ ਜਉ ਅਹਾਰ ਸਨਬੰਧ ਪਰਵੇਸੁ ਕਰੈ ਜਰੈ ਨ ਅਜਰ ਉਕਲੇਦੁ ਖੇਦੁ ਭਾਰੀ ਹੈ ।
पुनि जउ अहार सनबंध परवेसु करै जरै न अजर उकलेदु खेदु भारी है ।

आणि मग तीच माशी अन्नासोबत आपल्या पोटात शिरली तर अपचन होऊन आपल्याला उलट्या होऊन खूप त्रास होतो. माशीप्रमाणेच, अनधिकृत व्यक्ती पवित्र कंपनीमध्ये मोठ्या प्रमाणात गडबड करतात.

ਬਧਿਕ ਬਿਧਾਨ ਜਿਉ ਉਦਿਆਨ ਮੈ ਟਾਟੀ ਦਿਖਾਇ ਕਰੈ ਜੀਵ ਘਾਤ ਅਪਰਾਧ ਅਧਿਕਾਰੀ ਹੈ ।
बधिक बिधान जिउ उदिआन मै टाटी दिखाइ करै जीव घात अपराध अधिकारी है ।

ज्याप्रमाणे शिकारी वन्य प्राण्यांची शिकार करण्यासाठी उपहासात्मक उपाय वापरतो, त्याचप्रमाणे तो त्याच्या पापांच्या शिक्षेस पात्र ठरतो. अशा प्रकारे एखाद्या फसव्या माणसाला शिक्षा होईल का जो आपल्या संत किंवा प्रेमळ भक्ताच्या वेषात भोळ्या लोकांना फसवत राहतो.

ਹਿਰਦੈ ਬਿਲਾਉ ਅਰੁ ਨੈਨ ਬਗ ਧਿਆਨੀ ਪ੍ਰਾਨੀ ਕਪਟ ਸਨੇਹੀ ਦੇਹੀ ਅੰਤ ਹੁਇ ਦੁਖਾਰੀ ਹੈ ।੨੩੯।
हिरदै बिलाउ अरु नैन बग धिआनी प्रानी कपट सनेही देही अंत हुइ दुखारी है ।२३९।

त्याचप्रमाणे ज्याचे अंतःकरण (मांजरीसारखे) सतत लोभाने ग्रासलेले असते, जो आपल्या डोळ्यात वाईट हेतू आणि खोटे प्रेम हे बगुलाप्रमाणे धारण करतो, तो मृत्यूच्या दूतांना बळी पडतो आणि अकथित दुःख सहन करतो. (२३९)