एखाद्या अंध व्यक्तीसमोर ठेवलेल्या पिवळ्या, लाल, काळ्या आणि पांढऱ्या रंगाच्या वस्तूंचा त्याच्यासाठी काहीही अर्थ नाही. तो त्यांना पाहू शकत नाही.
ज्याप्रमाणे एक कर्णबधिर वाद्य वाजवणाऱ्या, गाणाऱ्या किंवा गायनाशी संबंधित इतर कृती करणाऱ्या व्यक्तीच्या कौशल्याचा न्याय करू शकत नाही.
ज्याप्रमाणे एखाद्या आजारी व्यक्तीला चवदार पदार्थ दिले जातात तेव्हा त्याच्याकडे कमी लक्ष दिले जाते.
त्याचप्रमाणे, मी जो नीच आहे आणि दांभिक पोशाख परिधान करतो, त्याने खऱ्या गुरूंच्या शब्दांची किंमत केली नाही जी प्रेमाची वचने आणि वचने पूर्ण करण्याचा अमूल्य ठेवा आहे. (६००)