जो साधुपुरुषांचे नियमित दर्शन व भेट घेत असतो, तो खऱ्या अर्थाने परमेश्वराचे चिंतन करणारा असतो. तो सर्वांना सारखाच पाहतो आणि प्रत्येकामध्ये परमेश्वराचे अस्तित्व जाणवते.
जो गुरूंच्या वचनांचे चिंतन हा आपला प्राथमिक आधार मानतो आणि तो आपल्या हृदयात ठेवतो तोच खऱ्या अर्थाने गुरूंच्या शिकवणुकीचा खरा अनुयायी आणि परमेश्वराला जाणणारा असतो.
ज्याची दृष्टी खऱ्या गुरूंच्या दर्शनावर केंद्रित असते आणि श्रवणशक्ती गुरूंचे दिव्य वचन ऐकण्यावर केंद्रित असते, तो खऱ्या अर्थाने आपल्या प्रिय परमेश्वराचा प्रिय असतो.
जो एका भगवंताच्या प्रेमात रंगलेला असतो तो साधुसंतांच्या संगतीत भगवंताच्या नामाचे गाढ चिंतन करतो तो खऱ्या अर्थाने मुक्त होतो आणि शुद्ध गुरुभिमुख असतो. (३२७)