क्रूसिबलमध्ये गरम केल्यावर अशुद्ध सोन्याप्रमाणे इकडे-तिकडे फिरत राहा पण शुद्ध झाल्यावर स्थिर होऊन आगीसारखे चमकते.
एका हातात अनेक बांगड्या घातल्या तर त्या एकमेकांवर आदळत आवाज करत राहतात पण वितळल्यावर त्या शांत आणि नीरव होतात.
जसे एखादे मूल भुकेने रडते पण आईच्या स्तनातून दूध पिऊन शांत व शांत होते.
त्याचप्रमाणे सांसारिक आसक्ती आणि प्रेमात गुरफटलेले मानवी मन सर्वत्र भटकत राहते. पण खऱ्या गुरूंच्या उपदेशाने तो स्थिर आणि शांत होतो. (३४९)