ज्याप्रमाणे ॲलेक्टोरिस ग्रेका (चकोर) चंद्राला पाहणाऱ्या डोळ्यांमुळे चंद्राची आतुरतेने वाट पाहत असतो आणि अमृतसमान किरण पिऊन कधीच तृप्त होत नाही, त्याचप्रमाणे गुरूंचा भक्त शीख खऱ्या गुरूच्या दर्शनाने कधीच तृप्त होत नाही.
घंडा हेरहा या वाद्याचे मधुर सूर ऐकून हरिण जसे तल्लीन होते, पण ते ऐकून कधीच तृप्त होत नाही. नाम अमृतच्या अप्रस्तुत संगीताची धुन ऐकून एक भक्त शीख कधीही तृप्त झाला नाही.
ज्याप्रमाणे पर्जन्यपक्षी स्वातीच्या थेंबाप्रमाणे रात्रंदिवस अमृतासाठी रडताना थकत नाही, त्याचप्रमाणे गुरूंच्या भक्त आणि आज्ञाधारक शिष्याची जीभ परमेश्वराच्या अमृतमय नामाचा वारंवार उच्चार करताना कधीही थकत नाही.
Allectoris graeca, हरीण आणि वर्षा-पक्ष्यांप्रमाणे, खऱ्या गुरूंच्या दर्शनाने, मधुर अप्रचलित आवाज ऐकून आणि सर्वशक्तिमान परमेश्वराची स्तुती गाऊन त्याला मिळणारा अवर्णनीय स्वर्गीय आनंद, तो परमानंद अवस्थेत राहतो.