कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 197


ਚਾਰ ਕੁੰਟ ਸਾਤ ਦੀਪ ਮੈ ਨ ਨਵ ਖੰਡ ਬਿਖੈ ਦਹਿ ਦਿਸ ਦੇਖੀਐ ਨ ਬਨ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਨੀਐ ।
चार कुंट सात दीप मै न नव खंड बिखै दहि दिस देखीऐ न बन ग्रिह जानीऐ ।

चारही दिशा, सात समुद्र, सर्व वनात आणि नऊ प्रदेशात खरे गुरू आणि भक्त यांच्या मिलनाचा महिमा जाणता येत नाही.

ਲੋਗ ਬੇਦ ਗਿਆਨ ਉਨਮਾਨ ਕੈ ਨ ਦੇਖਿਓ ਸੁਨਿਓ ਸੁਰਗ ਪਇਆਲ ਮ੍ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਨ ਮਾਨੀਐ ।
लोग बेद गिआन उनमान कै न देखिओ सुनिओ सुरग पइआल म्रित मंडल न मानीऐ ।

वेदांच्या अद्भुत ज्ञानात ही भव्यता ऐकली किंवा वाचली गेली नाही. हे स्वर्गात, कोणत्याही प्रदेशात किंवा सांसारिक प्रदेशात अस्तित्वात नाही असे मानले जात नाही.

ਭੂਤ ਅਉ ਭਵਿਖ ਨ ਬਰਤਮਾਨ ਚਾਰੋ ਜੁਗ ਚਤੁਰ ਬਰਨ ਖਟ ਦਰਸ ਨ ਧਿਆਨੀਐ ।
भूत अउ भविख न बरतमान चारो जुग चतुर बरन खट दरस न धिआनीऐ ।

चार युगे, तीन कालखंड, समाजाच्या चार वर्गात आणि सहा तत्त्वज्ञानाच्या शास्त्रातही ते जाणवू शकत नाही.

ਗੁਰਸਿਖ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲਾਪ ਕੋ ਪ੍ਰਤਾਪ ਜੈਸੇ ਤੈਸੋ ਅਉਰ ਠਉਰ ਸੁਨੀਐ ਨ ਪਹਿਚਾਨੀਐ ।੧੯੭।
गुरसिख संगति मिलाप को प्रताप जैसे तैसो अउर ठउर सुनीऐ न पहिचानीऐ ।१९७।

खरे गुरू आणि त्यांचे शिखांचे मिलन इतके अवर्णनीय आणि अद्भुत आहे की अशी अवस्था इतर कोठेही ऐकली किंवा दिसली नाही. (१९७)