કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 197


ਚਾਰ ਕੁੰਟ ਸਾਤ ਦੀਪ ਮੈ ਨ ਨਵ ਖੰਡ ਬਿਖੈ ਦਹਿ ਦਿਸ ਦੇਖੀਐ ਨ ਬਨ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਨੀਐ ।
chaar kuntt saat deep mai na nav khandd bikhai deh dis dekheeai na ban grih jaaneeai |

સાચા ગુરુ અને ભક્તોના મિલનનો મહિમા ચારેય દિશાઓ, સાત સમુદ્રો, તમામ વનોમાં અને નવ પ્રદેશોમાં જાણી શકાતો નથી.

ਲੋਗ ਬੇਦ ਗਿਆਨ ਉਨਮਾਨ ਕੈ ਨ ਦੇਖਿਓ ਸੁਨਿਓ ਸੁਰਗ ਪਇਆਲ ਮ੍ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਨ ਮਾਨੀਐ ।
log bed giaan unamaan kai na dekhio sunio surag peaal mrit manddal na maaneeai |

વેદોના અદ્ભુત જ્ઞાનમાં આ ભવ્યતા સાંભળવામાં કે વાંચવામાં આવી નથી. તે સ્વર્ગમાં, ન તો પ્રદેશોમાં કે લૌકિક પ્રદેશોમાં અસ્તિત્વમાં હોવાનું માનવામાં આવતું નથી.

ਭੂਤ ਅਉ ਭਵਿਖ ਨ ਬਰਤਮਾਨ ਚਾਰੋ ਜੁਗ ਚਤੁਰ ਬਰਨ ਖਟ ਦਰਸ ਨ ਧਿਆਨੀਐ ।
bhoot aau bhavikh na baratamaan chaaro jug chatur baran khatt daras na dhiaaneeai |

ચાર યુગ, ત્રણ કાળ, સમાજના ચાર વર્ગો અને છ દાર્શનિક શાસ્ત્રોમાં પણ તે જોઈ શકાતું નથી.

ਗੁਰਸਿਖ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲਾਪ ਕੋ ਪ੍ਰਤਾਪ ਜੈਸੇ ਤੈਸੋ ਅਉਰ ਠਉਰ ਸੁਨੀਐ ਨ ਪਹਿਚਾਨੀਐ ।੧੯੭।
gurasikh sangat milaap ko prataap jaise taiso aaur tthaur suneeai na pahichaaneeai |197|

સાચા ગુરુ અને તેમના શીખોનું મિલન એટલું અવર્ણનીય અને અદ્ભુત છે કે આવી સ્થિતિ બીજે ક્યાંય સાંભળવામાં અથવા જોવા મળતી નથી. (197)