કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 507


ਚੰਦਨ ਸਮੀਪ ਬਸਿ ਬਾਂਸ ਮਹਿਮਾ ਨ ਜਾਨੀ ਆਨ ਦ੍ਰੁਮ ਦੂਰਹ ਭਏ ਬਾਸਨ ਕੈ ਬੋਹੈ ਹੈ ।
chandan sameep bas baans mahimaa na jaanee aan drum doorah bhe baasan kai bohai hai |

ચંદનના સાનિધ્યમાં રહેતી વખતે પણ, વાંસ તેની સુગંધ ફેલાવવાની તેની લાક્ષણિકતાની કદર કરી શક્યો નથી, જ્યારે અન્ય વૃક્ષો તેનાથી દૂર હોવા છતાં સમાન સુગંધિત બને છે.

ਦਾਦਰ ਸਰੋਵਰ ਮੈ ਜਾਨੀ ਨ ਕਮਲ ਗਤਿ ਮਧੁਕਰ ਮਨ ਮਕਰੰਦ ਕੈ ਬਿਮੋਹੇ ਹੈ ।
daadar sarovar mai jaanee na kamal gat madhukar man makarand kai bimohe hai |

તળાવમાં રહીને, દેડકાએ ક્યારેય કમળના ફૂલની વિશેષતાઓની કદર કરી નથી, જ્યારે બમ્બલ બી તેનાથી દૂર રહીને પણ તેની મીઠી સુગંધથી કાયમ આકર્ષિત રહે છે.

ਤੀਰਥ ਬਸਤ ਬਗੁ ਮਰਮੁ ਨ ਜਾਨਿਓ ਕਛੁ ਸਰਧਾ ਕੈ ਜਾਤ੍ਰਾ ਹੇਤ ਜਾਤ੍ਰੀ ਜਨ ਸੋਹੇ ਹੈ ।
teerath basat bag maram na jaanio kachh saradhaa kai jaatraa het jaatree jan sohe hai |

પવિત્ર સ્થળોએ રહેતો બગલો આ તીર્થસ્થાનોના આધ્યાત્મિક મહત્વને સમજી શકતો નથી જ્યારે સમર્પિત પ્રવાસીઓ ત્યાંથી પાછા ફરવા પર પોતાને માટે સારું નામ કમાય છે.

ਨਿਕਟਿ ਬਸਤ ਮਮ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਹੀਨ ਦੂਰੰਤਰਿ ਸਿਖਿ ਉਰਿ ਅੰਤਰਿ ਲੈ ਪੋਹੇ ਹੈ ।੫੦੭।
nikatt basat mam gur upades heen doorantar sikh ur antar lai pohe hai |507|

એ જ રીતે, વાંસ, દેડકા અને બગલાની જેમ, હું મારા ગુરુની નજીક રહું છું છતાં પણ ગુરુના ઉપદેશોનું આચરણ કરવાથી વંચિત છું. તેનાથી વિપરીત, દૂર રહેતા શીખો ગુરુનું જ્ઞાન મેળવે છે અને તેના પર અભ્યાસ કરવા માટે તેને તેમના હૃદયમાં સ્થાન આપે છે. (507)