કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 550

ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੇ ਮੇਲ ਖੇਲ ਪ੍ਰੇਮ ਨੇਮ ਕੈ ਪਤੰਗੁ ਦੀਪਕ ਪ੍ਰਗਾਸ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਹੂ ਸਮਾਵਈ ।

preetam ke mel khel prem nem kai patang deepak pragaas jotee jot hoo samaavee |

પ્રિય સાચા ગુરુને મળવા માટે, એક આજ્ઞાંકિત શિષ્ય પ્રેમની રમત રમે છે અને પોતાની જાતને સાચા ગુરુના પ્રકાશ પરમાત્મામાં એવી રીતે ભેળવી દે છે જે રીતે તેની પ્રિય જ્યોત પર નાશ પામેલા જીવાત દ્વારા કરવામાં આવે છે.

ਸਹਜ ਸੰਜੋਗ ਅਰੁ ਬਿਰਹ ਬਿਓਗ ਬਿਖੈ ਜਲ ਮਿਲਿ ਬਿਛੁਰਤ ਮੀਨ ਹੁਇ ਦਿਖਾਵਈ ।

sahaj sanjog ar birah biog bikhai jal mil bichhurat meen hue dikhaavee |

આધ્યાત્મિક આનંદનો આનંદ માણવા સાચા ગુરુને મળવા માટે સમર્પિત શીખની સ્થિતિ પાણીમાં માછલી જેવી છે. અને જે પાણીથી વિખૂટા પડે છે તે જુદાઈની વેદનાથી મરતો દેખાય છે.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਥਕਤਿ ਚਕਤ ਹੋਇ ਸਬਦ ਬੇਧੀ ਕੁਰੰਹਗ ਜੁਗਤਿ ਜਤਾਵਈ ।

sabad surat liv thakat chakat hoe sabad bedhee kuranhag jugat jataavee |

ઘંડા હેરાના સંગીતમય અવાજમાં મગ્ન હરણની જેમ, સાચા ભક્તનું મન ગુરુના શબ્દમાં મગ્ન દિવ્ય આનંદનો આનંદ માણે છે.

ਮਿਲਿ ਬਿਛੁਰਤ ਅਰੁ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਕਪਟ ਸਨੇਹ ਸਨੋਹੀ ਨ ਕਹਾਵਈ ।੫੫੦।

mil bichhurat ar sabad surat liv kapatt saneh sanohee na kahaavee |550|

જે શિષ્ય પોતાના મનને ઈશ્વરીય શબ્દમાં સમાવી લે છે, અને છતાં પોતાને સાચા ગુરુથી અલગ કરે છે, તેનો પ્રેમ મિથ્યા છે. તેને સાચો પ્રેમી કહી શકાય નહીં. (550)

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675