કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 200

ਪਸੂਆ ਮਾਨੁਖ ਦੇਹ ਅੰਤਰਿ ਅੰਤਰੁ ਇਹੈ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਕੋ ਬਿਬੇਕ ਅਬਿਬੇਕ ਹੈ ।

pasooaa maanukh deh antar antar ihai sabad surat ko bibek abibek hai |

મનુષ્ય અને પ્રાણીના શરીરમાં ફરક એટલો જ છે કે મનુષ્ય ચેતનાના મિલન અને ગુરુના પવિત્ર શબ્દથી વાકેફ છે પરંતુ પ્રાણી પાસે એવું કોઈ જ્ઞાન કે ક્ષમતા નથી.

ਪਸੁ ਹਰਿਹਾਉ ਕਹਿਓ ਸੁਨਿਓ ਅਨਸੁਨਿਓ ਕਰੈ ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਉਪਦੇਸ ਰਿਦੈ ਟੇਕ ਹੈ ।

pas harihaau kahio sunio anasunio karai maanas janam upades ridai ttek hai |

જો કોઈ પ્રાણીને લીલાં ખેતરો અથવા ગોચરની જમીનથી દૂર રહેવાનું કહેવામાં આવે તો તે તેની અવગણના કરે છે પરંતુ મનુષ્ય સાચા ગુરુના ઉપદેશોને પોતાના હૃદયમાં સ્થાન આપે છે અને તેનું પાલન કરે છે.

ਪਸੂਆ ਸਬਦ ਹੀਨ ਜਿਹਬਾ ਨ ਬੋਲਿ ਸਕੈ ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਬੋਲੈ ਬਚਨ ਅਨੇਕ ਹੈ ।

pasooaa sabad heen jihabaa na bol sakai maanas janam bolai bachan anek hai |

શબ્દો વિના, પ્રાણી તેની જીભથી બોલી શકતું નથી, પરંતુ માણસ ઘણા શબ્દો બોલી શકે છે.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਸੁਨਿ ਸਮਝਿ ਬੋਲੈ ਬਿਬੇਕੀ ਨਾਤੁਰ ਅਚੇਤ ਪਸੁ ਪ੍ਰੇਤ ਹੂ ਮੈ ਏਕ ਹੈ ।੨੦੦।

sabad surat sun samajh bolai bibekee naatur achet pas pret hoo mai ek hai |200|

જો કોઈ માણસ ગુરુના શબ્દો સાંભળે, સમજે અને બોલે તો તે જ્ઞાની અને બુદ્ધિશાળી વ્યક્તિ છે. નહિ તો તે પણ અજ્ઞાની પ્રાણીઓમાંનો એક છે અને મૂર્ખ છે. (200)

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675