કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 568

ਜੈਸੇ ਅਹਿਨਿਸ ਅੰਧਿਆਰੀ ਮਣਿ ਕਾਢ ਰਾਖੈ ਕ੍ਰੀੜਾ ਕੈ ਦੁਰਾਵੈ ਪੁਨ ਕਾਹੂ ਨ ਦਿਖਾਵਹੀ ।

jaise ahinis andhiaaree man kaadt raakhai kreerraa kai duraavai pun kaahoo na dikhaavahee |

જેમ અંધારી રાતમાં સાપ પોતાનું રત્ન કાઢી લે છે, તેની સાથે રમતા હોય છે અને પછી તેને છુપાવે છે અને કોઈને બતાવતો નથી.

ਜੈਸੇ ਬਰ ਨਾਰ ਕਰ ਸਿਹਜਾ ਸੰਜੋਗ ਭੋਗ ਹੋਤ ਪਰਭਾਤ ਤਨ ਛਾਦਨ ਛੁਪਾਵਹੀ ।

jaise bar naar kar sihajaa sanjog bhog hot parabhaat tan chhaadan chhupaavahee |

જેમ એક સદ્ગુણી પત્ની રાત્રે પતિના સંગનો આનંદ માણી લે છે અને જેમ જેમ દિવસ ઉગે છે તેમ તેમ પોતાની જાતને ફરીથી ઢાળે છે.

ਜੈਸੇ ਅਲ ਕਮਲ ਸੰਪਟ ਅਚਵਤ ਮਧ ਭੋਰ ਭਏ ਜਾਤ ਉਡ ਨਾਤੋ ਨ ਜਨਾਵਹੀ ।

jaise al kamal sanpatt achavat madh bhor bhe jaat udd naato na janaavahee |

જેમ કમળના ફૂલ જેવા બોક્સમાં બંધ પડેલી મધમાખી મધુર અમૃત ચૂસતી રહે છે અને સવાર પડતાં જ ફૂલ ખીલે છે કે તરત જ તેની સાથે કોઈ સંબંધનો સ્વીકાર કર્યા વિના ઉડી જાય છે.

ਤੈਸੇ ਗੁਰਸਿਖ ਉਠ ਬੈਠਤ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜੋਗ ਸਭ ਸੁਧਾ ਰਸ ਚਾਖ ਸੁਖ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵਹੀ ।੫੬੮।

taise gurasikh utth baitthat amrit jog sabh sudhaa ras chaakh sukh tripataavahee |568|

તેવી જ રીતે, સાચા ગુરુનો આજ્ઞાકારી શિષ્ય ભગવાનના નામના ધ્યાનમાં પોતાને લીન કરી લે છે અને નામ જેવા અમૃતનો આસ્વાદ કરીને તૃપ્ત અને આનંદ અનુભવે છે. (પરંતુ તે તેની અમૃતમય કલાકની આનંદમય સ્થિતિનો કોઈને ઉલ્લેખ કરતા નથી). (568)

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675