શ્લોકનું મૂળ (મંત્રનું), સર્વ શબ્દોનું મૂળ (શયન મંગળ સ્વરૂપ). (ઓણમ = જોગ સંપુત સ્વરૂપ સૂચક અક્ષર જે મંત્રોની શરૂઆતમાં વાપરવામાં આવે છે) સૌંદર્ય, કલ્યાણ, આનંદ. ત્રણેય કાળમાં એક રસ બાકી છે જે અવિનાશી છે. ચૈતન્યનું સ્વરૂપ, મૂળ પદાર્થોના પ્રકાશક, જે અંધકારને પ્રકાશિત કરે છે.
સોરઠ
આદ(i) પુરખ (આદિમ ભગવાન) ને મારી વિનંતિ, સાચા ગુરુ (જે ભગવાનનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે) ના પવિત્ર ચરણોને વંદન.
ચંદ્રની જેમ, જે એક હોવા છતાં, સર્વત્ર અને દરેકમાં રહે છે અને છતાં એક જ રહે છે.
દોહરા:
સતગુરુના પવિત્ર ચરણોમાં નમસ્કાર, જે પ્રતાપી વાહેગુરુના મૂર્ત સ્વરૂપ છે જેઓ આદિમ ભગવાન છે.
તે ચંદ્ર જેવો છે, જે દરેક જગ્યાએ હાજર હોવા છતાં એક જ રહે છે.
મંત્ર:
વાહેગુરુ (ભગવાન) જે સર્વવ્યાપી છે અને જેની હદ શેષનાગ (હજાર માથાવાળા પૌરાણિક સર્પ) દ્વારા પણ વ્યાખ્યાયિત કરી શકાતી નથી.
જેમના ગુણગાન વેદ, ભટ અને અન્ય લોકો યુગોથી ગાતા આવ્યા છે અને છતાં કહે છે-આ નહીં, આ પણ નહીં.
શરૂઆતમાં, વચ્ચેના યુગમાં કોણ હતું અને ભવિષ્યમાં પણ રહેશે,
સાચા ગુરુના પવિત્ર ચરણ દ્વારા મારી તેમને વિનંતી છે જેમાં તેઓ સંપૂર્ણ રીતે પ્રબળ છે. (1)