કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 431

ਲੋਚਨ ਪਤੰਗ ਦੀਪ ਦਰਸ ਦੇਖਨ ਗਏ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਿ ਪੁਨ ਊਤਰ ਨ ਆਨੇ ਹੈ ।

lochan patang deep daras dekhan ge jotee jot mil pun aootar na aane hai |

દીવાની જ્યોતના દર્શન કરવા ગયેલા જીવાતની આંખો તેના પ્રકાશમાં મગ્ન થઈને ક્યારેય પાછી આવી શકતી નથી. (તેમ જ સાચા ગુરુના સમર્પિત શિષ્યો છે જેઓ તેમના દર્શન કર્યા પછી ક્યારેય પાછા ફરી શકતા નથી).

ਨਾਦ ਬਾਦ ਸੁਨਬੇ ਕਉ ਸ੍ਰਵਨ ਹਰਿਨ ਗਏ ਸੁਨਿ ਧੁਨਿ ਥਕਤ ਭਏ ਨ ਬਹੁਰਾਨੇ ਹੈ ।

naad baad sunabe kau sravan harin ge sun dhun thakat bhe na bahuraane hai |

ઘંડા હેરહા (સંગીતનું સાધન)ની ધૂન સાંભળવા ગયેલા હરણના કાન એટલા મગ્ન થઈ જાય છે કે તે ક્યારેય પાછો ફરી શકતો નથી. (તો શું કોઈ શીખના કાન તેના સાચા ગુરુના અમૃત વચનો સાંભળવા જતા હોય છે તે ક્યારેય તેને છોડવા માંગતા નથી)

ਚਰਨ ਕਮਲ ਮਕਰੰਦ ਰਸਿ ਰਸਕਿ ਹੁਇ ਮਨ ਮਧੁਕਰ ਸੁਖ ਸੰਪਟ ਸਮਾਨੇ ਹੈ ।

charan kamal makarand ras rasak hue man madhukar sukh sanpatt samaane hai |

સાચા ગુરુના ચરણ કમળની મીઠી સુગંધવાળી ધૂળથી સુશોભિત, આજ્ઞાકારી શિષ્યનું મન ફૂલની મીઠી સુગંધથી કાળી મધમાખીની જેમ તલ્લીન થઈ જાય છે.

ਰੂਪ ਗੁਨ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਪੂਰਨ ਪਰਮਪਦ ਆਨ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਰਸ ਭਰਮ ਭੁਲਾਨੇ ਹੈ ।੪੩੧।

roop gun prem ras pooran paramapad aan giaan dhiaan ras bharam bhulaane hai |431|

તેજસ્વી સાચા ગુરુ દ્વારા આશીર્વાદિત નામના પ્રેમાળ ગુણોને કારણે, ગુરુનો શીખ સર્વોચ્ચ આધ્યાત્મિક સ્થિતિ પ્રાપ્ત કરે છે અને અન્ય તમામ દુન્યવી ચિંતન અને જાગૃતિને નકારે છે જે વ્યક્તિને શંકાના ભટકામાં મૂકે છે. (431)

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675