કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 86

ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਿਧਾਨ ਪਾਨ ਪੂਰਨ ਹੁਇ ਅਕਥ ਕਥਾ ਬਿਨੋਦ ਕਹਤ ਨ ਆਏ ਹੈ ।

prem ras amrit nidhaan paan pooran hue akath kathaa binod kahat na aae hai |

ગુરુ અને શીખ વચ્ચેનો મિલન આનંદ અને આનંદથી ભરપૂર છે. તેનું વર્ણન કરી શકાતું નથી. ગુરુના આશીર્વાદિત નામ પર ધ્યાનની સખત પ્રેક્ટિસ દ્વારા અને પ્રેમના અમૃતનો આસ્વાદ કરીને, એક શીખ સંપૂર્ણ તૃપ્તિ અનુભવે છે.

ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਸਿਆਨ ਸਿਮਰਨ ਬਿਸਮਰਨ ਕੈ ਬਿਸਮ ਬਿਦੇਹ ਬਿਸਮਾਦ ਬਿਸਮਾਏ ਹੈ ।

giaan dhiaan siaan simaran bisamaran kai bisam bideh bisamaad bisamaae hai |

જ્ઞાન, સંડોવણી, શાણપણ અને અન્ય સિદ્ધિઓના દુન્યવી બડાઈઓ ભૂલીને, સિમરનનો સખત અભ્યાસ કરવાથી, શીખ તેના અસ્તિત્વની જાગૃતિ ગુમાવે છે અને તે આશ્ચર્યજનક સ્થિતિમાં ભળી જાય છે.

ਆਦਿ ਪਰਮਾਦਿ ਅਰੁ ਅੰਤ ਕੈ ਅਨੰਤ ਭਏ ਥਾਹ ਕੈ ਅਥਾਹ ਨ ਅਪਾਰ ਪਾਰ ਪਾਏ ਹੈ ।

aad paramaad ar ant kai anant bhe thaah kai athaah na apaar paar paae hai |

ઉચ્ચ દૈવી સ્થિતિમાં પહોંચીને અને ભગવાન સાથે એક બનીને જે શરૂઆત અને યુગોથી પણ આગળ છે, શીખ શરૂઆત અને અંતની બહાર જાય છે. તે અગમ્ય બની જાય છે અને તેની સાથેની તેની એકતાને કારણે તેની હદ સમજી શકાતી નથી.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਸੰਧਿ ਮਿਲੇ ਬੀਸ ਇਕੀਸ ਈਸ ਸੋਹੰ ਸੋਈ ਦੀਪਕ ਸੈ ਦੀਪਕ ਜਗਾਇ ਹੈ ।੮੬।

gur sikh sandh mile bees ikees ees sohan soee deepak sai deepak jagaae hai |86|

ગુરુ અને શીખનું આ મિલન ચોક્કસ ભગવાન જેવા શીખ બનાવે છે. આ સંઘ તેને તેમના નામમાં નિવાસ કરાવે છે. તે નિરંતર ઉચ્ચાર કરે છે - તું! તું! પ્રભુ! પ્રભુ! અને તે નામના દીવાદાંડીને પ્રકાશિત કરે છે. (86)

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675