unión entre Guru e Sikh está chea de pracer e felicidade. Non se pode describir. Coa extenuante práctica da meditación sobre o Guru bendicido Naam e saboreando o elixir de amor, un sikh séntese totalmente saciado.
Esquecendo as presuncións mundanas de coñecementos, implicacións, sabedorías e outros logros, practicando o Simran con forza, un sikh perde a conciencia da súa existencia e fusiona-se no asombroso estado asombroso.
Ao chegar ao alto estado divino e facerse un co Señor que está máis aló do principio, e mesmo dos eóns, un sikh vai máis aló do principio e do final. El vólvese insondable e debido á súa unidade con El, a súa extensión non se pode comprender.
Esta unión de Guru e Sikh seguramente fai un sikh como o propio Deus. Esta unión faino habitar no seu nome. El perpetuamente di-Ti! Ti! Señor! Señor! e ilumina o faro de Naam. (86)