O meu amado mestre adoitaba sentirse satisfeito ao ver a miña fronte. Adorándoo, adoitaba poñerlle marca de consagración e pedíame que o vira.
A miña amada adoitaba entón manter as mans suaves na miña fronte e con historias amorosas adoitaban agradarme, a arrogante.
Eu fuxiba dicindo que non! Non! e perseguíndome, adoitaba abrazarme con moito cariño apoiando a miña testa no peito.
Pero agora na separación, lamento e choro coa mesma fronte, pero o meu amado mestre nin sequera aparece nos meus soños. (576)