A lembranza perpetua do Señor que cumpre todos os desexos e desexos, elimina todas as preocupacións da mente. Adorando ao Señor que está libre do ciclo de nacemento e morte, un é capaz de lograr a emancipación de entrar na vida de varias especies.
Ao contemplar a ese Señor Supremo Intemporal, o medo á morte desaparece e un vólvese sen medo. Cantando loanzas do intrépido Señor, todas as impresións de medo e sospeitas son borradas da mente.
Lembrando repetidamente o nome do Señor que non ten animosidade, todos os sentimentos de odio e inimizade desaparecen. E os que cantan os seus cantos con mente devota, atópanse libres de todas as dualidades.
Aquel que sostén o mandil do Señor sen casta e sen clases, nunca se nota pola súa caste e estirpe familiar. Un é capaz de destruír os ciclos da encarnación chegando ao refuxio do Señor estable e inamovible. (408)