Que non acabe esta noite de gozo da unión bendita co meu Señor, nin a luz acougante da lúa como lámpada non se retraia. Que as flores sigan cargadas de perfume nin o poder da meditación de voz sen voz debe diminuír do meu corazón.
Que esta estabilidade espiritual non retroceda nin debe diminuír a dozura do son nos meus oídos. Coa absorción do elixir divino, que non mingua o desexo da miña lingua de permanecer absorto nese elixir.
Que o sono non me lastre nin a preguiza afecte o meu corazón, porque se formou unha oportunidade de gozar do inaccesible Señor (existe a oportunidade de gozar da felicidade da unión co Señor).
Bendígame que este desexo e entusiasmo do meu corazón se faga catro veces. Que o amor dentro de min se faga máis poderoso e insoportable e que a benevolencia do amado Señor brillante apareza dez veces máis para min. (653)