Cando será unxida a miña fronte co po santo dos pés do True Guru e cando verei o rostro clemente e misericordioso do True Guru cos meus propios ollos?
Cando escoitarei cos meus propios oídos as doces palabras ambrosianas e que dan elixir do meu verdadeiro gurú? Cando poderei facer unha humilde súplica da miña angustia coa miña propia lingua ante el?
Cando poderei deitar como un bastón ante o meu verdadeiro Guru e saudalo coas mans cruzadas? Cando poderei empregar os meus pés na circunvalación do meu verdadeiro Guru?
O verdadeiro Guru que é o manifesto do Señor, provisto de coñecemento, contemplación, concededor de salvación e sustentador da vida, cando poderei realizalo claramente a través da miña adoración amorosa? (Bhai Gurdas Ii está expresando as súas angustias de separación de ola