منهنجي پيشانيءَ کي سچي گروءَ جي پيرن جي پاڪ مٽيءَ سان ڪڏهن ملايو ويندو ۽ ڪڏهن پنهنجي اکين سان سچو گروءَ جو رحمدل ۽ مهربان چهرو ڏسندو؟
مان پنهنجي سچي گروءَ جا سُٺا خوشبودار ۽ عطر بخش لفظ پنهنجن ڪنن سان ڪڏهن ٻڌندس؟ مان ڪڏهن هن جي اڳيان پنهنجي زبان سان پنهنجي تڪليف جي عاجزي جي دعا ڪري سگهان ٿو؟
مان ڪڏهن پنهنجي سچي گروءَ جي اڳيان لٺيءَ وانگر ليٽڻ ۽ هٿ ٻڌي کيس سلام ڪرڻ جي قابل ٿيندس؟ مان ڪڏهن پنهنجي سچي گرو جي طواف ۾ پنهنجا پير رکي سگهندا؟
سچو گرو، جيڪو رب جو ظهور آهي، جيڪو علم، غور فڪر، ڇوٽڪارو ڏيندڙ ۽ زندگيءَ جو پاليندڙ آهي، مان پنهنجي پياري پوڄا ذريعي هن کي واضح طور تي ڪڏهن محسوس ڪري سگهندو؟ (ڀائي گرداس ٻيو، هيئن کان جدائي جي درد جو اظهار ڪري رهيو آهي