ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 672


ਨਖ ਸਿਖ ਲਉ ਸਗਲ ਅੰਗ ਰੋਮ ਰੋਮ ਕਰਿ ਕਾਟਿ ਕਾਟਿ ਸਿਖਨ ਕੇ ਚਰਨ ਪਰ ਵਾਰੀਐ ।
nakh sikh lau sagal ang rom rom kar kaatt kaatt sikhan ke charan par vaareeai |

جيڪڏهن مان پنهنجي جسم جو هر حصو ناخن کان وٺي مٿي جي چوٽيءَ تائين وار جي شڪل ۾ ڪٽي ڇڏيان ۽ انهن کي گرو جي سکن جي پاڪ پيرن تي قربان ڪريان.

ਅਗਨਿ ਜਲਾਇ ਫੁਨਿ ਪੀਸਨ ਪੀਸਾਇ ਤਾਂਹਿ ਲੈ ਉਡੇ ਪਵਨ ਹੁਇ ਅਨਿਕ ਪ੍ਰਕਾਰੀਐ ।
agan jalaae fun peesan peesaae taanhi lai udde pavan hue anik prakaareeai |

۽ پوءِ اهي ڪٽيل حصا باھ ۾ سڙي ويندا آهن، زمين کي مٽيءَ جي پٿر ۾ خاڪ ڪيو ويندو آهي ۽ اهي خاڪ سڄي هوا سان اڏامي ويندا آهن.

ਜਤ ਕਤ ਸਿਖ ਪਗ ਧਰੈ ਗੁਰ ਪੰਥ ਪ੍ਰਾਤ ਤਾਹੂ ਤਾਹੂ ਮਾਰਗ ਮੈ ਭਸਮ ਕੈ ਡਾਰੀਐ ।
jat kat sikh pag dharai gur panth praat taahoo taahoo maarag mai bhasam kai ddaareeai |

منهنجي جسم جون اهي خاڪ انهن رستن تي ورهائجانءِ جيڪي سچي گروءَ جي درگاهه ڏانهن وڃن ٿيون، ته گروءَ جا سُک اُن وقت اُڀرن ٿا.

ਤਿਹ ਪਦ ਪਾਦਕ ਚਰਨ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਰਹੈ ਦਯਾ ਕੈ ਦਯਾਲ ਮੋਹਿ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੀਐ ।੬੭੨।
tih pad paadak charan liv laagee rahai dayaa kai dayaal mohi patit udhaareeai |672|

ته جيئن ان رستي تي هلندڙ سکن جي پيرن جو لمس مون کي پنهنجي رب جي ياد ۾ مشغول رکي. پوءِ مان انهن گرسخن جي اڳيان دعا ڪري سگهان ٿو ته مون کي - گنهگار کي دنيا جي سمنڊ پار وٺي وڃي. (672)