جڏهن گروءَ جو شعور رکندڙ انسان سچي رب جي سچي صورت سان هڪ ٿي وڃي ٿو، تڏهن هن جي نظر گرو جي پاڪ نظر سان ملي ٿي. جيڪو رب جي نالي تي غور ڪري ٿو، اهو سچو گرو جي حڪمت جي لفظن سان ڳنڍيل رهي ٿو.
سچو گرو ۽ سندس شاگرد (گرسِخ) جي اتحاد سان، شاگرد پنهنجي گرو جي حڪم جي ڏاڍي خلوص ۽ ايمانداري سان اطاعت ڪندو آهي. رب تي غور ڪرڻ سان، هو سچو گرو تي ڌيان ڏيڻ سکي ٿو.
اهڙيءَ طرح هڪ شاگرد جو گروءَ سان ميلاپ، استاد جي خدمت جو جذبو پيدا ڪري ٿو. هو سڀني جي خدمت ڪري ٿو بغير انعام يا خواهش جي جيئن هن سکيو آهي ته هو ان جي خدمت ڪري رهيو آهي جيڪو سڀني ۾ رهي ٿو.
اھڙو ماڻھو اڀري ٿو مثالي عملن سان، رب جي توفيق ۽ فڪر جي ڪري. ان عمل ۾، هو سڪون حاصل ڪري ٿو ۽ ان ۾ مشغول رهي ٿو. (50)