سورٺ:
ابدي، ناقابل فهم، بي خوف، پهچ کان ٻاهر، لامحدود، لامحدود ۽ جهالت جي اونداهي کي تباهه ڪندڙ
واهگورو (رب) جيڪو گرو نانڪ ديو جي صورت ۾ ماورائي ۽ بي مثال آهي.
دڙو:
بي ساخته خدا جو مجسم، جيڪو ناقابل بيان، ناقابل بيان، ناقابل رسائي، لامحدود، لامحدود ۽ جهالت جي اونداهي کي تباهه ڪندڙ آهي.
ستگور (سچو گرو) نانڪ ديو خدا جو بي مثال روپ آهي.
ڳنڍ:
سڀئي ديوتا ۽ ديوتا سچا گرو، گرو نانڪ ديو تي غور ڪن ٿا.
اهي آسمان جي منسٽرن سان گڏ موسيقي جي سازن سان گڏ سندس ساراهه ڳائي رهيا آهن جيڪي پرجوش موسيقي پيدا ڪن ٿا.
هن جي صحبت ۾ سنت ۽ مقدس ماڻهو (گرو نانڪ) گہرے مراقبت ۽ بيڪار حالت ۾ وڃن ٿا،
۽ ابدي، غير محسوس، لامحدود، بي خوف ۽ ناقابل رسائی رب (ستگورو) ۾ جذب ٿي وڃو. (2)