جنهن پنهنجو توجه سچي گروءَ جي نظر تي لڳايو آهي. نه فلسفي جي ڇهن اسڪولن ۽ نه ئي ٻين مذهبي فرقن طرفان يقين ڏياريو ويو آهي. هو سڀني فلسفن کي هڪ سچي گرو جي نظر ۾ ڏسي ٿو.
جنهن کي گروءَ جو تقدس مليل آهي، اهو پنهنجي روح ۾ پنجن قسمن جي موسيقيءَ جا راڳ ٻڌندو آهي، ڇاڪاڻ ته رب جي نالي جي مسلسل توجهه جي ڪري هن جي وجود ۾ جيڪو اڻ کٽ موسيقي ظاهر ٿيو آهي، ان ۾ سڀ راڳ سمايل آهن.
رب جي ياد ڪرڻ سان، هو اچي ٿو ۽ هن کي دل ۾ رهائي ٿو. هن حالت ۾ هڪ شروعاتي شاگرد هر جاءِ تي تمام وسيع رب کي ڏسي ٿو.
سک جيڪو سچو گرو جي علم، غور ۽ سمرن سان برڪت وارو آهي ۽ جيڪو پيار ڪندڙ امرت کي پسند ڪري ٿو، هڪ رب جي سچائي سکي ٿو جيڪو هڪ هجڻ جي باوجود سڀني ۾ پکڙيل آهي. (214)