ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 93

ਸਰਿਤਾ ਸਰੋਵਰ ਸਲਿਲ ਮਿਲ ਏਕ ਭਏ ਏਕ ਮੈ ਅਨੇਕ ਹੋਤ ਕੈਸੇ ਨਿਰਵਾਰੋ ਜੀ ।

saritaa sarovar salil mil ek bhe ek mai anek hot kaise niravaaro jee |

جڏهن درياهه ۽ ڍنڍن جو پاڻي ملن ٿا ته اهي الڳ الڳ ٿي وڃن ٿا. پوءِ جڏهن اهي هڪ ٿي ويا آهن ته پوءِ اهي ڪيئن پنهنجي اڳوڻي شڪل ۾ ٽڙي پوندا؟

ਪਾਨ ਚੂਨਾ ਕਾਥਾ ਸੁਪਾਰੀ ਖਾਏ ਸੁਰੰਗ ਭਏ ਬਹੁਰਿ ਨ ਚਤੁਰ ਬਰਨ ਬਿਸਥਾਰੋ ਜੀ ।

paan choonaa kaathaa supaaree khaae surang bhe bahur na chatur baran bisathaaro jee |

بيٽل ليف، ڪيچو، ليم ۽ بيٽل نٽ چبائڻ سان ڳاڙهو ڳاڙهي رنگ پيدا ٿئي ٿو. پر پوءِ به انهن شين مان ڪنهن کي به ان ڳاڙهي رنگ کان ڌار نه ٿو ڪري سگهجي.

ਪਾਰਸ ਪਰਤਿ ਹੋਤ ਕਨਿਕ ਅਨਿਕ ਧਾਤ ਕਨਿਕ ਮੈ ਅਨਿਕ ਨ ਹੋਤ ਗੋਤਾਚਾਰੋ ਜੀ ।

paaras parat hot kanik anik dhaat kanik mai anik na hot gotaachaaro jee |

فلسفي پٿر جي لمس سان ڪيتريون ئي ڌاتون سون ۾ بدلجي وڃن ٿيون. ان کان پوء اهي پنهنجي اصل شڪل ڏانهن واپس نه ٿا ڪري سگهن.

ਚੰਦਨ ਸੁਬਾਸੁ ਕੈ ਸੁਬਾਸਨਾ ਬਨਾਸਪਤੀ ਭਗਤ ਜਗਤ ਪਤਿ ਬਿਸਮ ਬੀਚਾਰੋ ਜੀ ।੯੩।

chandan subaas kai subaasanaa banaasapatee bhagat jagat pat bisam beechaaro jee |93|

صندل جو وڻ پنهنجي آس پاس جي ٻين وڻن کي خوشبو ڏئي ٿو. پوءِ اها خوشبو انهن مان کسي نه ٿي سگهي. اهڙي طرح رب ۽ سندس عقيدتمندن جو ميلاپ به هڪ عجيب ۽ حيرت انگيز داستان آهي. اهي هڪ ٿي ويندا آهن ۽ انهن ۾ ڪو به دوئي نه هوندو آهي

اشاريه (1 - 675)

کبیت سوئے صفحو: 1 - 675