ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 348


ਸੋਭਿਤ ਸਰਦ ਨਿਸਿ ਜਗਮਗ ਜੋਤਿ ਸਸਿ ਪ੍ਰਥਮ ਸਹੇਲੀ ਕਹੈ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸੁ ਚਾਖੀਐ ।
sobhit sarad nis jagamag jot sas pratham sahelee kahai prem ras chaakheeai |

نوٽ: لڄ کي ڇڏي محبوب مڙس جي محبت جو ان سان ملڻ وقت لطف وٺو. اھا سياري جي رات آھي ۽ چنڊ پنھنجي روشني ھر طرف پکيڙي رھيو آھي. پاڪ جماعت جو هڪ دوست لطف اندوز ٿيڻ لاءِ گرو جي واعظ حاصل ڪرڻ جي گذارش ڪري ٿو.

ਪੂਰਨ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੈ ਤੇਰੈ ਆਇ ਹੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਾਨ ਮਿਲੀਐ ਨਿਰੰਤਰ ਕੈ ਹੁਇ ਅੰਤਰੁ ਨ ਰਾਖੀਐ ।
pooran kripaa kai terai aae hai kripaanidhaan mileeai nirantar kai hue antar na raakheeai |

۽ جڏهن رب پاڪ پنهنجي مڪمل نعمتن ۾ اچي ۽ توهان جي بستري وانگر دل تي آرام ڪري ته پوءِ بغير ڪنهن پريشاني ۽ رڪاوٽ جي ساڻس ملي.

ਚਰਨ ਕਮਲ ਮਕਰੰਦ ਰਸ ਲੁਭਿਤ ਹੁਇ ਮਨ ਮਧੁਕਰ ਸੁਖ ਸੰਪਟ ਭਿਲਾਖੀਐ ।
charan kamal makarand ras lubhit hue man madhukar sukh sanpatt bhilaakheeai |

رب جي پيرن جي خوشبودار مٽيءَ لاءِ دلڪش ذهن ترسندو رهي.

ਜੋਈ ਲਜਾਇ ਪਾਈਐ ਨ ਪੁਨਿ ਪਦਮ ਦੈ ਪਲਕ ਅਮੋਲ ਪ੍ਰਿਅ ਸੰਗ ਮੁਖ ਸਾਖੀਐ ।੩੪੮।
joee lajaae paaeeai na pun padam dai palak amol pria sang mukh saakheeai |348|

گروي شعور رکندڙ ماڻهو گواهي ڏين ٿا ته ڪنهن به ڳائڻي ڪنوار جيڪا مڙس سان ملڻ وقت شرمسار ۽ بي شرم رهي ٿي، اهو نادر موقعو وڃائي ٿو. پوءِ هوءَ بيشمار پئسا خرچ ڪرڻ جي باوجود به انمول لمحو حاصل ڪرڻ کان قاصر آهي. (348)