ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 420


ਦੇਖਿ ਦੇਖਿ ਦ੍ਰਿਗਨ ਦਰਸ ਮਹਿਮਾ ਨ ਜਾਨੀ ਸੁਨ ਸੁਨ ਸਬਦੁ ਮਹਾਤਮ ਨ ਜਾਨਿਓ ਹੈ ।
dekh dekh drigan daras mahimaa na jaanee sun sun sabad mahaatam na jaanio hai |

ڪيتريون ئي رنگين محفلون اکين سان ڏسي، هڪ جاهل، سچي گروءَ جي جلال جو قدر ڪري نه سگهيو. هر وقت طعنا ۽ طعنا ٻڌندي به هن نام سمرن جي اهميت نه سکي.

ਗਾਇ ਗਾਇ ਗੰਮਿਤਾ ਗੁਨ ਗਨ ਗੁਨ ਨਿਧਾਨ ਹਸਿ ਹਸਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕੋ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਨ ਪਛਾਨਿਓ ਹੈ ।
gaae gaae gamitaa gun gan gun nidhaan has has prem ko prataap na pachhaanio hai |

دنيا جي شين ۽ ماڻهن جي ساراهه رات ڏينهن ڳائڻ سان، هو فضيلت جي سمنڊ تائين پهچي نه سگهيو- سچو گرو. هن بيڪار ڳالهين ۽ کلڻ ۾ پنهنجو وقت ضايع ڪيو پر هن سچي رب جي عجيب محبت کي نه سڃاتو.

ਰੋਇ ਰੋਇ ਬਿਰਹਾ ਬਿਓਗ ਕੋ ਨ ਸੋਗ ਜਾਨਿਓ ਮਨ ਗਹਿ ਗਹਿ ਮਨੁ ਮੁਘਦੁ ਨ ਮਾਨਿਓ ਹੈ ।
roe roe birahaa biog ko na sog jaanio man geh geh man mughad na maanio hai |

مايا لاءِ روئڻ ۽ روئڻ ۾، هن پنهنجي سڄي زندگي گذاري، پر ڪڏهن به سچي گرو جي جدائي جي تڪليف محسوس نه ڪئي. ذهن دنياوي ڪمن ۾ مشغول رهيو، پر بيوقوفيءَ سان سچي گروءَ جي پناهه نه ورتي.

ਲੋਗ ਬੇਦ ਗਿਆਨ ਉਨਮਾਨ ਕੈ ਨ ਜਾਨਿ ਸਕਿਓ ਜਨਮ ਜੀਵਨੇ ਧ੍ਰਿਗੁ ਬਿਮੁਖ ਬਿਹਾਨਿਓ ਹੈ ।੪੨੦।
log bed giaan unamaan kai na jaan sakio janam jeevane dhrig bimukh bihaanio hai |420|

ويد ۽ شاسترن جي ٿلهي ليکن ۽ رسمن جي علم ۾ مشغول، بيوقوف انسان سچي گرو جي اعليٰ علم کي نه ڄاڻي سگهيو. اهڙي ماڻهوءَ جو ڄمڻ ۽ ڄمڻ جو عرصو مذمت جي لائق آهي، جو هن بزدليءَ ۾ گذاريو آهي.