ఎన్నో రంగుల పండుగలను కళ్లతో చూసిన అజ్ఞాని సత్యగురువు దర్శన మహిమను మెచ్చుకోలేకపోయాడు. నిత్యం పొగడ్తలు, దూషణలు వింటున్న ఆయన నామ్ సిమ్రాన్ ప్రాముఖ్యతను కూడా నేర్చుకోలేదు.
రాత్రింబగళ్లు ప్రాపంచిక వస్తువులను, వ్యక్తులను స్తుతిస్తూ, అతను సద్గుణాల సాగరాన్ని చేరుకోలేదు - నిజమైన గురువు. అతను పనికిమాలిన చర్చలు మరియు నవ్వులలో తన సమయాన్ని వృధా చేశాడు కానీ నిజమైన ప్రభువు యొక్క అద్భుతమైన ప్రేమను గుర్తించలేదు.
మాయ కోసం విలపిస్తూ మరియు ఏడుస్తూ, అతను తన జీవితకాలాన్ని గడిపాడు కానీ నిజమైన గురువు యొక్క విభజన యొక్క వేదనను ఎప్పుడూ అనుభవించలేదు. మనస్సు ప్రాపంచిక విషయాలలో నిమగ్నమై ఉండిపోయింది కానీ నిజమైన గురువుని ఆశ్రయించకపోవడం మూర్ఖత్వం.
వేదాలు మరియు శాస్త్రాల యొక్క నిస్సారమైన ప్రాట్ల్స్ మరియు ఆచార జ్ఞానాలలో మునిగి, మూర్ఖుడు నిజమైన గురువు యొక్క అత్యున్నత జ్ఞానాన్ని తెలుసుకోలేకపోయాడు. అటువంటి వ్యక్తి యొక్క పుట్టుక మరియు జీవితకాలం అతను తిరుగుబాటుదారుడిగా గడిపినందుకు ఖండించదగినది