తన ప్రియమైన నిజమైన గురువు నుండి విడిపోయిన ఒక భావుకత గల స్త్రీ (భక్తి కలిగిన సిక్కు) తన ప్రియమైన వ్యక్తికి లేఖ రాస్తూ, అతని విడిపోవడం మరియు పొడవైన విచ్ఛేదం తన రంగు కాగితాన్ని తెల్లగా చేసిందని పేర్కొంటూ, ఆమె అవయవాలు విరిగిపోయే స్థాయికి బలాన్ని కోల్పోతున్నాయి.
విడిపోయిన స్త్రీ తన బాధల స్థితిని మరియు ఆమె పడుతున్న వేదనను వ్రాస్తాడు. అతని ఎడబాటు వాస్తవంగా తన చర్మం రంగును నల్లగా మార్చిందని ఆమె విలపిస్తోంది.
విడిపోయిన స్త్రీ తన హృదయం నుండి ఏడుస్తూ, విడిపోవడాన్ని భరించే బాధ కారణంగా, తను వ్రాసే కలం యొక్క రొమ్ము కూడా పగిలిందని రాసింది.
చల్లని నిట్టూర్పులు మరియు విలపిస్తూ, ఆమె తన బాధాకరమైన స్థితిని వ్యక్తపరుస్తుంది మరియు విడిపోయే ఆయుధం ఆమె హృదయంలో లోతుగా చొచ్చుకుపోయినప్పుడు ఎవరైనా ఎలా జీవించగలరని అడుగుతుంది. (210)