మనస్సు ఇతరుల స్త్రీల వెంబడి, ఇతరుల సంపదల వెంబడి పరుగెడుతున్నట్లే, అది నిజమైన గురువు ఆశ్రయానికి, శ్రేష్ఠుల సమూహానికి రాదు.
మనస్సు ఇతరులకు హీనమైన, అగౌరవపరిచే సేవలో నిమగ్నమై ఉన్నట్లే, అది నిజమైన గురువుకు మరియు సాధువుల పవిత్ర సమావేశానికి సమానమైన సేవను చేయదు.
మనస్సు ప్రాపంచిక వ్యవహారాలలో నిమగ్నమై ఉన్నట్లే, అది భగవంతుని శుష్క భక్తజన సముదాయంతో తనను తాను అతుక్కోదు.
ఒక కుక్క మర రాయిని నొక్కడానికి పరిగెత్తినట్లుగా, అత్యాశగల వ్యక్తి మాయ (మమన్) యొక్క మధురమైన దురాశను చూసే అతని వెంట పరుగెత్తాడు. (235)