కబిత్ సవయియే భాయ్ గుర్దాస్ జీ

పేజీ - 184


ਘੋਸਲਾ ਮੈ ਅੰਡਾ ਤਜਿ ਉਡਤ ਅਕਾਸਚਾਰੀ ਸੰਧਿਆ ਸਮੈ ਅੰਡਾ ਹੋਤਿ ਚੇਤਿ ਫਿਰਿ ਆਵਈ ।
ghosalaa mai anddaa taj uddat akaasachaaree sandhiaa samai anddaa hot chet fir aavee |

ఒక పక్షి తన గూడు యొక్క సౌలభ్యం నుండి బహిరంగ ఆకాశంలో దూరంగా ఎగిరిపోతుంది, దాని గుడ్డును విడిచిపెట్టి, గుడ్డులో ఉన్న పిల్ల పక్షి పట్ల దాని ఆందోళన కారణంగా తిరిగి వస్తుంది,

ਤਿਰੀਆ ਤਿਆਗ ਸੁਤ ਜਾਤ ਬਨ ਖੰਡ ਬਿਖੈ ਸੁਤ ਕੀ ਸੁਰਤਿ ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ਸੁਖ ਪਾਵਈ ।
tireea tiaag sut jaat ban khandd bikhai sut kee surat grih aae sukh paavee |

ఒక శ్రామిక స్త్రీ తన బిడ్డను బలవంతంగా ఇంటిని విడిచిపెట్టి, కట్టెలు తీయడానికి అడవికి వెళ్లినట్లే, కానీ తన బిడ్డ జ్ఞాపకాన్ని మనస్సులో ఉంచుకుని ఇంటికి తిరిగి వచ్చినప్పుడు ఓదార్పును పొందుతుంది;

ਜੈਸੇ ਜਲ ਕੁੰਡ ਕਰਿ ਛਾਡੀਅਤ ਜਲਚਰੀ ਜਬ ਚਾਹੇ ਤਬ ਗਹਿ ਲੇਤ ਮਨਿ ਭਾਵਈ ।
jaise jal kundd kar chhaaddeeat jalacharee jab chaahe tab geh let man bhaavee |

ఒక నీటి మడుగును తయారు చేసి, అందులో చేపలను వదిలేసినట్లుగా, ఒకరి ఇష్టానుసారం మళ్లీ పట్టుకుంటారు.

ਤੈਸੇ ਚਿਤ ਚੰਚਲ ਭ੍ਰਮਤ ਹੈ ਚਤੁਰ ਕੁੰਟ ਸਤਿਗੁਰ ਬੋਹਿਥ ਬਿਹੰਗ ਠਹਰਾਵਈ ।੧੮੪।
taise chit chanchal bhramat hai chatur kuntt satigur bohith bihang tthaharaavee |184|

అలాగే మానవుని ఉల్లాసమైన మనస్సు నాలుగు దిక్కులలో సంచరిస్తుంది. కానీ సత్యగురువు అనుగ్రహించిన ఓడలాంటి నామం కారణంగా సంచరించే పక్షిలాంటి మనసు వచ్చి స్వయంభువులో ఉంటుంది. (184)