గురువు యొక్క విధేయుడైన సిక్కు భగవంతుడు ప్రతిచోటా వ్యాపించి ఉన్నాడని చూస్తాడు. తన ఉచ్చారణలు మరియు వ్యక్తీకరణల ద్వారా, అతను తన ఉనికిని ఇతరులకు కూడా చూపిస్తాడు.
గురువు యొక్క విధేయుడైన దాసుడు చాలా మధురంగా మాట్లాడే మాటల ద్వారా తన చెవులతో సంపూర్ణ భగవంతుని మధురమైన ధ్వనిని వింటాడు. అతను వాటిలో అద్భుతమైన మాధుర్యాన్ని కలిగి ఉన్న ప్రార్థనలు చేస్తాడు.
గురు స్పృహ ఉన్న వ్యక్తి తన వాసన మరియు రుచి యొక్క సమ్మిళిత ఆకర్షణల ద్వారా ఆకర్షించబడినప్పటికీ భగవంతుని నామం యొక్క అమృతాన్ని ఎల్లప్పుడూ ఆస్వాదిస్తాడు. భగవంతుని పట్ల ఆయనకున్న ప్రేమ ఫలితంగా పొందిన అద్భుత అమృతం చందనం కంటే చాలా సువాసనగా ఉంటుంది.
గురువు-ఆధారిత వ్యక్తి నిజమైన గురువును సర్వవ్యాప్త భగవంతుని రూపంగా భావిస్తాడు. అతనికి తన నమస్కారాలు మరియు ప్రార్థనలు పదే పదే చేస్తాడు. (152)