స్వయం సంకల్పం ఉన్న వ్యక్తులు కామం, క్రోధం, దురాశ, అనుబంధం, అహంకారం వంటి దుర్గుణాలలో నిమగ్నమై ఉంటారు, అయితే గురు చైతన్యం కలిగిన వ్యక్తులు దయ, సానుభూతి మరియు సంతృప్తితో ఉంటారు.
సాధువుల సహవాసంలో, ఒకరు విశ్వాసం, ప్రేమ మరియు భక్తిని పొందుతారు; అయితే బేస్ మరియు నకిలీ వ్యక్తుల సహవాసంలో, ఒక వ్యక్తి నొప్పి, బాధ మరియు ప్రాథమిక జ్ఞానం పొందుతాడు.
నిజమైన గురువు యొక్క ఆశ్రయం లేకుండా స్వీయ-ఆధారిత వ్యక్తులు జనన మరణ చక్రంలో పడతారు. గురు యొక్క విధేయులైన సిక్కులు గురువు యొక్క పదాల అమృతాన్ని లోతుగా తాగుతారు, వాటిని వారి హృదయంలో నింపుతారు మరియు తద్వారా మోక్షాన్ని సాధిస్తారు.
గురుభక్తి గల వ్యక్తుల వంశంలో, జ్ఞానం హంసల వలె స్వచ్ఛమైనది మరియు అమూల్యమైనది. హంస నీటి నుండి పాలను వేరు చేయగలిగినట్లే, గురు-ఆధారిత సిక్కులు మూలాధారమైన వాటిని విస్మరించి, ఉన్నతమైన పనులతో సంతృప్తి చెందుతారు. (287)