Mae pobl hunan ewyllysgar yn parhau i ymgolli mewn drygioni fel chwant, dicter, trachwant, ymlyniad, balchder, tra bod pobl sy'n ymwybodol o'r Guru yn garedig, yn llawn cydymdeimlad a bodlon.
Yng nghwmni personau santaidd, mae rhywun yn ennill ffydd, cariad a defosiwn; tra yng nghwmni pobl sail a ffug, mae rhywun yn cael poen, dioddefaint a doethineb sylfaenol.
Heb loches y Gwir Gwrw mae pobl hunan-gyfeiriedig yn syrthio yng nghylch genedigaeth a marwolaeth. Mae Sikhiaid ufudd y Guru yn yfed yn ddwfn neithdar geiriau Guru, yn eu hudo yn eu calon ac felly'n cyflawni iachawdwriaeth.
Yng nghlan y Guru-ymwybodol, mae gwybodaeth yn lân ac yn amhrisiadwy fel elyrch. Yn union fel y gall alarch wahanu llaeth oddi wrth ddŵr, felly hefyd y mae'r Sikhiaid sy'n canolbwyntio ar y Guru yn taflu'r cyfan sy'n waelodol ac yn teimlo'n ddirlawn â gweithredoedd uwch. (287)