Pan fydd y weledigaeth yn gorffwys ar gynulleidfa'r bobl sanctaidd, mae ymwybyddiaeth rhywun yn glynu wrth yr Arglwydd. Mae'r un weledigaeth yn troi'n ddrygioni yng nghwmni pobl hunan ewyllysgar.
Yn y cwmni sanctaidd, mae rhywun yn sylweddoli'r Arglwydd trwy undeb geiriau'r Gwir Guru a'r ymwybyddiaeth. Ond daw'r un ymwybyddiaeth yn achos haerllugrwydd ac anghytgord yng nghwmni personau drwg-enwog.
Yn rhinwedd y cwmni o Guru-ymwybodol personau symlrwydd mewn bywyd a bwyta yn dod yn fendith oruchaf. Ond mae bwyta (o gig ac ati) yng nghwmni pobl ddrwg-enwog a hunan-ewyllus yn mynd yn boenus ac yn ofidus.
Oherwydd doethineb sylfaenol, mae cwmni'r bobl hunan-barod yn dod yn achos genedigaeth a marwolaeth dro ar ôl tro. I'r gwrthwyneb, mae mabwysiadu doethineb Guru a chadw cwmni pobl sanctaidd yn dod yn achos rhyddfreinio. (175)