Þegar sýnin hvílir á söfnuði heilags fólks, þá tengist vitund manns Drottni. Sama sýn breytist í lasta í félagsskap sjálfviljugra manna.
Í hinum heilaga félagsskap áttar maður sig á Drottni í gegnum sameiningu orða hins sanna gúrú og meðvitundarinnar. En sama vitundin verður orsök hroka og ósættis í félagsskap illa virtra einstaklinga.
Í krafti félagsskapar gúrú-meðvitaðra einstaklinga verður einfaldleiki í lífinu og að borða æðsta blessun. En að borða (af kjöti o.s.frv.) í félagi við illa fræga og eigingjarna einstaklinga verður sársaukafullt og átakanlegt.
Vegna óviðjafnanlegrar visku verður félagsskapur hins eigingjarna fólks ítrekað orsök fæðingar og dauða. Þvert á móti, að tileinka sér visku Guru og halda félagsskap með heilögum einstaklingum verður orsök frelsunar. (175)