Meyja sem er alltaf vongóð um að ná yfirráðastað í húsi eiginmanns sem faðir hennar mun finna handa henni einn daginn er miklu betri en svikul kona.
Kona sem hefur verið aftengd eiginmanni sínum af hans hálfu og sem iðrast gjörða sinna með auðmýkt sinni, afleiðing þess að eiginmaður hennar fyrirgefur syndir sínar er miklu betri en svikul kona.
Sú kona, sem er skilin við eiginmann sinn, sem ber viðskilnaðarkvöl, tekur dyggilega þátt í að finna út góðan tíma og góða fyrirboða fyrir endurfundina er betri en svikul og svikul kona.
Slík kona af sviknum kærleika hefði átt að farast í móðurkviði. Svikin fyllt ást er full af slíkri tvíhyggju eins og púkarnir tveir Rahu og Ketu eru sem valda sól- og tunglmyrkva. (450)