Kærleiksríkt andrúmsloftið sem myndast þegar elskhugi ætlar að hitta ástvin sinn er best þekktur af mölflugu. Aðskilnaðarverkinu er best lýst af fiski sem hefur verið aðskilinn frá ástkæru vatni sínu.
Mýfluga brennir sig af ástinni á loganum sem hann heldur áfram að horfa á og leika sér með. Á sama hátt hefur fiskur sem er aðskilinn frá vatni enga merkingu lífsins. Hún deyr þegar hún er komin út úr því.
Þessar lífverur þ.e. mölur og fiskar láta líf sitt í ást til ástvina sinna. Á hinn bóginn er hugur ills manns eins og svört býfluga sem hoppar frá einu blómi til annars. Það skilur sig frá heilögum fótum True Guru, jafnvel eftir að hafa hitt hann
Fylgismaður síns eigin hjarta sneri sér frá athvarfi sérfræðingsins, sem finnur ekki fyrir kvölum aðskilnaðar og kærleika heilagra fóta. Sannur sérfræðingur hefur sóað fæðingu sinni og dauða og lifað því einskis virði. (300)